म सुक्ष्मताको अन्तिम कण हुँ
म विराटताको पहिलो जड हुँ
म जरा हुँ, जन्मान्तरको
परम्परा हुँ प्रकृतिको
म शुन्यताको सान हुँ
म त भगवान हुँ ।
म थोपा हुँ जलहरुमा
म नै निश्चल हुँ, सम्पूर्ण निश्चलहरुमा
म कलकल धारा हुँ अग्निको
परम्परा हुँ प्रकृतिको
म सृष्टीको मुहान हुँ
म त भगवान हुँ ।
म जानेर जानी नसक्ने रहष्य हुँ
म बुझेर बुझी नभ्याउँने अगस्त्य हुँ
म जटिलतामा पहिलो पहेली हुँ
म सरलतामा अन्तिम गाँठो हुँ
सिर्फ खेल हुँ तिम्रो चन्चल मनको
सर्वस्व सारा हुँ तिम्रै मनको
परम्परा हुँ प्रकृतिको
म प्राण हुँ – म त भगवान हुँ ।
म आफैँसँग युद्ध लड्छु – योद्धा हुँ
म आफैँलाई हराउँछु – होसियार हुँ
म आफैँलाई जिताउँछु – अहम् हुँ
कोही छैन व्याधा यहाँ,
कोही छैन दुस्मन यहाँ,
एउटा छ मेरै कलुषित मन यहाँ – यहि छ मेरो दुस्मन यहाँ
म रिक्ततामा सन्तको आत्मा हुँ
म पूर्णतामा यज्ञयज्ञादी हुँ
म नदि हुँ,बगर हुँ ,
म फोसिल हुँ अनन्त देखी अनन्त सम्मको यात्रामा निस्किएको
म ज्ञानीको पहिलो ज्ञान हुँ
म त भगवान हुँ ।
म कलामा नृत्य हुँ
म गलामा सुर हुँ
म दृष्टिमा निराकार हुँ
मुमुक्षुमा साकार हुँ
कहाँ छ यहाँ दुख?सुख के हो आखिर खोज्छौ के तिमी
म मुस्कान हुँ, बाल गोपालको,रोदन हुँ अन्तिम खुसीको
भन रोज्छौ के तिमी
म फूल हुँ। म बाग बाग हुँ।म मस्तमगन हुँ।
म त भगवान हुँ ।
म घाम हुँ मेरै कर्तव्यको
म किरण हुँ मेरै कर्मको
म तारा हुँ आफ्नै आलोकको
म किन मानौँ म’मा खोट छ
म त जून हुँ अरुकै नजरको
म माटो हुँ मेरै छालाको
म मुर्ति हुँ मेरै परिश्रमको
म बिज हुँ आफैँलाई फलाउँने
म कल्पवृक्ष हुँ मेरै छहारीको
म एक्लै भिँड हुँ मेरो साहाराको
म धुलो हुँ पैताला मुनिको
म खरानी हुँ जलीरहेको धुनिको
म हुँ ध्यान,म हुँ नाद शङ्खको
मै हुँ अज्ञानको रेगिस्तान
मै चेतनाको बगान हुँ
म त भगवान हुँ ।
मै त भगवान हुँ ।